بهترین آثار کمتر دیده‌شده‌ی اساطیری | پارت سوم – موبوگیم

در پارت سوم و آخر بهترین آثار کمتر دیده‌شده‌ی اساطیری این‌بار به سراغ موارد بیشتری می‌رویم.

اکثر و قریب به اتفاق آثار شگفت‌انگیز مانند dreams آکیرا کورساوا، Holy Mountain تارکوفسکی، The Virgin Spring برگمان، Princess Mononoke 1997 هایائو میازاکی حتی اگر کاملاً اساطیری نباشند، رنگ و بویی از اسطوره می‌دهند و مضامینی اسطوره‌ای با خود به همراه دارند. اما در اینجا بیشتر سعی کرده‌ایم مواردی را معرفی کنیم که مضامین اسطوره‌ای بیشتری در آن‌ها به کار گرفته‌شده است.

بدون کوچکترین اگزجره‌ای بیشتر این آثار باید به عنوان شاهکارهایی بی‌بدیل شناخته شوند، اما به هر دلیلی آنطور که باید و شاید دیده‌نشده‌اند. این مقاله نسبتاً طولانی ارزش زیادی دارد که از ابتدا تا انتها شما را با ما همراه کند. پس دست بجنبانید و فرصتی به دیدگانتان بدهید تا زیبایی ببینند و مدهوش از این حجم مضامین به کار گرفته‌شده در این آثار شوند.

The Wicker Man 1973

شاهکار رابین هاردی با نام مرد حصیری اثری فولکلوریک، سورئال و پر‌شده از ارجاعات اسطوره‌ای است.

این اثر یک ادای احترام و تقدس خدایان و الهه‌های طبیعت است، پر‌شده از موسیقی و نمایش جزیره‌ای که حس یک پانتئون اسطوره‌ای را به خوبی منتقل می‌کند. یک پلیس مسیحی به جزیره‌ دور‌افتاده سامرهیل در اسکاتلند سفر می‌کند و با جماعتی روبرو می‌شود که به سنت‌های خود وفادار مانده‌اند و خدایان باستانی را پرستش می‌کنند. اما هر چه بیشتر پیش‌ می‌رود بار سورئال این جهان برایش بیشتر می‌شود و جهانی ناآشنا در برابر دیدگانش می‌بیند.

نمایش مناظر طبیعی و عناصر گیاهی زنده، و صحنه‌هایی مانند رقص برهنه توأم با شادی به دور آتش که متضمن اساطیر طبیعت است. رابین هاردی در کنار بکارگیری موسیقی فولکلوریک، المان‌های وحشت روانشناختی و ادای احترام به اساطیر سلتیک فیلمی را پدید آورده است که نمونه‌اش را کمتر جایی میتوان دید.

Dreams 1990

آکیرا کورساوا که آثارش زبانزد خاص و عام است، با خلق رویاها به عنوان یکی از آخرین آثارش، هنر خودش را روی تخته‌ی آثار خاص می‌کوبد.

اثر کورساوا روایتی اپیزودیک شامل هشت داستان کوتاه است که مضامینی چون ارج نهادن طبیعت، و به یاد انداختن ارزش‌های واقعی زندگی را در بر می‌گیرد. در تمامی این داستان‌های رویا‌گونه، با وجود رنج و تاریکی موجود کورسویی از امید ساکن است، و این همان مضمون اصلی رویاهاست. در واقع پیام کورساوا پیدا کردن دلیلی برای زندگی با وجود رنج زیستن است. رویاها را نمیتوان یک اثر کاملا اساطیری دانست، اما به دلیل اینکه چندین اپیزود آن از جمله اپیزود «باغ هلو» به عناصر ماورایی و فولکلور ژاپنی، مانند حضور موجودات ماورایی و اشارات غیر مستقیم به خدایان آیین شینتو می‌پردازند، در این لیست جای می‌گیرد.

The Forest Song. Mavka 1981

فیلم The Forest Song. Mavka 1981، به کارگردانی یوری ایلیی‌ینکو، یک درام_فانتزی اوکراینی است که بر اساس نمایشنامه‌ای به نام آواز جنگل نوشته‌ی لسیا اوکراینکا، شاعر و نویسنده‌ی اوکراینی، ساخته شده است. این نمایشنامه ریشه در فولکلور، اساطیر اسلاوی و اوکراینی دارد.

داستان در فضایی شاعرانه و سحر‌انگیز روایت می‌شود؛ این داستان درباره‌ی عشق تراژیک ماوکا، یک پری جنگلی، و لوکاش، جوانی روستایی است. استفاده از جنگل به عنوان بستری مناسب برای تقویت فضای روایی داستان به کار گرفته‌شده. همه‌ چیز در خدمت فیلم است؛ فیلم با ترکیب رئالیسم و فانتزی به بهترین شکل ممکن روایت را عمق می‌بخشد. کارگردان با استفاده ازنماهای طبیعت‌محور و بصری شگفت‌انگیز __ درختان بید، باتلاق‌، مرداب و مزارع__ فضای سحر‌انگیز اثر را مسجل می‌کند. اثر موسیقی قوی را نیز داراست و با بکارگیری ملودی‌های فولکلوریک اوکراینی و عرفانی‌گونه حس و حال جادویی_اساطیری فیلم را به خوبی منتقل می‌کند.

Snow Woman 1968

شاید بتوان Snow woman را یکی از برجسته‌ترین نمایش‌های موجودات ماورایی و ارواح در سینما در نظر گرفت.

فیلم با به تصویر در‌آوردن یوکی_اونا یک موجود ماورایی در اساطیر ژاپنی، که به‌عنوان روح یا یوکای شناخته می‌شود، نمایشی برجسته از فولکلور ژاپنی به نمایش می‌گذارد. یوکی_اونا زنی زیبا با پوست سفید و موهای بلند است که در طوفان‌ و کولاک‌های برفی ظاهر می‌شود و اغلب انسان‌ها را با سرما می‌کشد یا فریب می‌دهد. داستان‌های یوکی-اونا در مناطق برفی ژاپن رواج دارند و بخشی از سنت‌های شفاهی و اساطیری ژاپن‌اند.

Snow woman بر اساس داستان لافکادیو هرن ساخته شده که خود بازآفرینی ادبی این افسانه فولکلوریک است. او به ژاپن مهاجرت کرد، و داستان‌های محلی ژاپنی را جمع‌آوری و بازنویسی کرد، و از قضا یوکی_اونا یکی از معروف‌ترین آن‌هاست.

۱۹۸۳ !Wow! A Talking Fish

یک انیمیشن خلاقانه روسی با فضای سورئال و مضامین اخلاقی.

انیمیشن کوتاه ۱۹۸۳ !Wow! A Talking Fish ساخته‌ی رابرت ساهاکیانتس، کارگردان ارمنی تبار بر اساس داستان فولکلوریک ارمنی با همین نام، نوشته‌ی هانس تومانیان به تصویر درآمده است. انیمیشن سبک بصری منحصر‌به‌فرد و متفاوتی را به نمایش می‌گذارد، و با بکار گرفتن المان طنزگونه و رئالیسم جادویی بستری چند لایه را فراهم می‌آورد. شخصیت‌ها در فضایی کاملاً سورئال و فانتزی در جریان‌اند و اثر به صورت زیرپوستی دارای مضامین عمیق معنوی و اخلاقی است و به عنوان یکی از انیمیشن‌های سورئال برجسته جای پای خود را محکم می‌کند.

November 2017

نمایشی غریب و چند‌وجهی از یک سورئال جادویی و بی‌نظیر در بطن هنری و مفهومی. فیلمی الهام‌گرفته از اساطیر و فولکلور استونیایی.

به تصویر کشیدن دورانی که مردم با سحر و جادو روزگار می‌گذراندند. دورانی که با سوءاستفاده از این قدرت‌های رموزی و قراردادی تباهی انسان آن دوره را رقم زد. اشتباه نکنید November فقط درباره سحر و جادو نیست، بلکه اثر مذکور یک سورئال تاریک حیرت‌انگیز است که به‌صورت زیرپوستی و گاه عیان مفاهیم ساختاری و بنیادی را از زیر تیغ رد می‌کند و به چالش می‌کشد. مواردی مانند آیین‌های جادویی، اشارات پاگانیسمی، حضور ارواح مردگان و حضور و نفوذ شبه‌آمیز موجودات ماورایی در امور زندگی روستاییان تنها، تعدادی از مواردی است که در فیلم به آنها پرداخته می‌شود.

Midsommar 2019

کارگردان Midsommer (آری اَستِر) بعد از فیلم دیدنی Heredity، فیلمی مدرن با روایتی فولکریک و پاگانیسمی پدید آورده که ارجاعات زیادی در آن به اساطیر پاگان و طبیعت دیده می‌شود. فیلم در عین نشان دادن زیبایی و صلح و صفای کالت‌های پاگان و جنبه تاریک آنها، به بازگویی آیین‌ها و نوع اعتقادات کالت‌های باستانی در فرمی روانشناختی می‌پردازد.

زنی که به تازگی با بحران مواجه‌شده و حال و روز خوشی ندارد، تصمیم به سفر با پارتنر و دوستانش به سوئد می‌گیرد. آنها با فرقه‌ای مواجه میشوند که خدایان باستان را پرستش و آیین‌ها و اعتقادات باستانی خود را زنده نگه‌داشته‌اند. Midsommer فیلمی است که نمایشی دلپذیر و نوعی بازگویی از این فرقه‌های باستانی نشان می‌دهد. سبک بصری و نوع تدوین فیلم به زیبایی به فیلم فرم و محتوا می‌دهد و در این آشفته بازار آثار ارزنده در نمایش کالت‌های باستانی، فیلمی است که به راستی حرفی برای گفتن دارد.

Häxan 1922

جادوگری در گذر اعصار.

فیلم Häxan 1922 ترکیبی از مستند و وحشت صامت است که باورهای اسطوره‌ای قرون وسطایی درباره جادوگری، شیطان‌پرستی را به تصویر می‌کشد. در طول فیلم طبق ادعای کارگردان تصاویری از بَزم جادوگران، شیاطین و دوران رنسانس و قرون وسطی (یعنی تقریباً بیش از ۱۶۰۰ سال قبل!) که به دست او رسیده نمایش داده می‌شود. موجودات ماورایی مانند ارواح، دیو، شیاطین که در فیلم نمایش داده می‌شوند ریشه در اساطیر مسیحی و تصورات قرون وسطایی از جادوگری دارند و با جلوه‌های ویژه ابتدایی اما خلاقانه نمایش داده می‌شوند. Häxan فیلمی انقلابی است که با تصاویر خیره‌کننده، ترکیب ژانرهای مستند و وحشت، و نقد پیشگامانه اثری برجسته را به روی پرده سینما آورده است.

Yasha-ga-ike 1979

گاکوئن یامازاوا، مردی است که برای گذران اوقات فراغتش تصمیم به سفر به یک روستای کوهستانی دور‌افتاده در ژاپن می‌گیرد. در این روستا تالابی به نام تالاب دیو قرار دارد، که تحت حفاظت روح اژدهایی است که تحت یک پیمان باستانی در آنجا مستقر است.
فیلم تالاب دیو ریشه در اساطیر و فولکلور ژاپنی دارد و مضامینی مانند عشق، جادو، مرگ، و تعامل میان نیروهای ماورایی و انسان را در قالبی تراژیک و با زبان بصری که سر و شکل فیلم را اعتلا می‌دهد مورد پردازش قرار می‌دهد. فیلم Yasha-ga-ike مضامینش را با کمک موسیقی از سطح روایتی به ترجمانی بصری انتقال می‌دهد، موسیقی که ترکیبی از موسیقی الکترونیک، سینتی‌سایزر، و عناصر سنتی ژاپنی است، که صداهایی وهم‌آلود و دیگرجهانی خلق کرده که با فضای فیلم هم‌خوانی دارد.

Buckethead – Spokes for the Wheel of Torment

Buckethead که به عنوان یکی از برترین و چیره‌دست‌ترین نوازنده‌های گیتار الکتریک شناخته می‌شود، و به‌خاطر سبک موسیقایی گسترده‌ و مهارت خارق‌العادش در نوازندگی گیتار مورد تقدیر قرار گرفته است، با خلق یک آلبوم متفاوت که کار همیشگی‌اش است، بیش از پیش ما را ترغیب به تمجید و ستایش خود می‌کند. آلبوم The Cuckoo Clocks of Hell یکی از آثار خاص و تاریک اوست که در سال ۲۰۰۴ منتشر شد. این آلبوم، ترکیبی از موسیقی اکسپریمنتال متال، دارک امبینت، و آوانگارد است و الهام زیادی از نقاشی‌های هِیِرونیموس بوش نقاش هلندی قرون وسطایی گرفته است. ترک Spokes for the Wheel of Torment یک موزیک ویدیوی کوتاه با الهام از تابلو‌های بوش، فضایی سورئال و تاریک از جهان زیرین نمایش می‌دهد که مملو از موجودات اسطوره‌ای و ماورایی است. آهنگ دارای ریف‌های خشن و تکنیکی است که باکت‌هد به صورتی ماهرانه آن را سوار بر فضای رنجور و تاریک جهان زیرین کرده است.

The Wailing 2016

The Wailingیک شاهکار ترسناک فولکلوریک است که با ترکیب شامانیسم کره‌ای، تقابل خیر و شر، و وحشت روان‌شناختی، تجربه‌ای عمیق و دیدنی ارائه می‌دهد. کارگردان و نویسنده فیلم «ناهونگ جین» فیلمسازی است که آثارش را با چنان دقت مثال‌زدنی تعریف و پیچ و تابی ماهرانه می‌دهد، که یک‌دفعه به خودتان می‌آیید و می‌بینید که یک ساعت از فیلمش گذشته است، بی‌آنکه متوجه آن شده باشید. در اینجا در شیون هم با چنان زمینه‌چینی و مهارتی به روایت داستان انسجام داده که حتی لحظه‌ای از شیون هم به معنای واقعی کلمه خسته‌کننده نباشد. The Wailing پرده از نمایش موجودات اساطیری و فولکلور کره‌ای مانند دیو و ارواح بر میدارد و با ارئه روایتی چند لایه، تصاویر خیره‌کننده، مضامین ماورایی و ملودی عرفانی_شامانی قوی در یک قالب ابهام‌برانگیز اسم خود را در لیست آثار زبده وحشت فولکریک و اساطیری حک می‌کند.

Uncle Boonmee Who Can Recall His Past Lives 2010

عمو بونمی از آن دست فیلم‌هایی است که به سختی نمونه‌اش را جایی میتوانید پیدا کنید و میتواند یکی از عجیب‌ترین تجربه‌های سینمایی‌تان را رقم بزند.

این فیلم که کلیت فیلم یک سورئالیته‌ی تمام به معناست، و مضامین عرفانی و شرقی را هسته‌ی اصلی خود قرار داده، و بر مبنای همین مضامین پیش می‌رود. اینطور می‌شود برداشت کرد که این اثر تایلندی و مفهومی هدفی فراتر از مکان و زمان را دنبال می‌کند. عمو بونمی یک رویای خالص است و به دنبال نقد و تفسیر و تعبیر چیزی نیست. عمو بونمی فیلمی است که هنگام تماشای آن تجربه‌اش میکنید، درست مثال یک رویا. فیلم‌های بودایی به خودی خود پیچیده‌اند چه برسد به اینکه فیلم حول دست‌نوشته یک راهب بودایی باشد. دست نوشته‌ای که ادعاهای اشخاصی که زندگی‌های قبلیشان را به یاد آورده‌اند ثبت کرده است.

Tumbbad 2018

بسی عجیب است که هندوستان که به کشور هزاران خدا معروف است و از قضا در برگیرنده اگر نگوییم کهن‌ترین، یکی از کهن‌ترین مجموعه‌های اسطوره‌ای و باستانی یعنی ریگ وِدا است، آثار چندان درخوری در زمینه‌ی اسطوره شناسی و خدایان‌شان نساخته‌اند، و این آثار شایسته شاید به تعداد انگشتان دو دست هم نرسد.

اما این فیلم از آن دست فیلم‌هایی است که پس از تماشایش، قدردان زمانی خواهید بود که برایش صرف کرده‌اید و لذتی که دیدنش برایتان به ارمغان می‌آورد در یادتان خواهد ماند. تومباد فیلمی است که تصاویر بصری خیره کننده‌اش و داستان‌سرایی متفاوت‌اش آن را به اثری لایق و ارزشمند برای دیدن بدل میسازد. اثر dna و خط مشی روایتش را از اساطیر و فرهنگنامه خدایان هندی‌اش وام گرفته است. روایت تومباد داستان دیو خدایی تاریک به نام هاستار است. این خدای تاریک که به سبب طمع‌اش در کنترل کامل و دستیابی به دارایی مادرش که الهه‌ای به نام پورتی بود، خشم برادران خدایی‌اش را برانگیخت و بعد از جنگی جان‌فرسا درست زمانی که در حال محو‌شدن بود توسط الهه نجات داده شد، اما اسمش از تمام متون و فرهنگ اسطوره شناسی هند حذف شد. فیلم حول این خدای آز و طمع می‌چرخد و در عین ایجاد یک فضای اسطوره‌ای، مضامین و پند‌های اخلاقی هم در دستور کار خود قرار می‌دهد.

Morozko 1924

موروزکو مستقیماً بر اساس داستان عامه روس «پدر یخ» ساخته شده که ریشه در فرهنگ عامه اسلاوی دارد. این داستان، که در مجموعه داستان‌های عامه روس جمع‌آوری‌شده توسط الکساندر آفاناسیف نیز یافت می‌شود، درباره موروزکو، روح یخ یا زمستان است که به‌عنوان یک موجود ماورایی و قدرتمند شناخته می‌شود. موروزکو در فولکلور اسلاوی شخصیتی دوگانه دارد: او می‌تواند مهربان یا بی‌رحم باشد، بسته به نوع رفتار انسان‌ها با او. این صامت فولکریک از همان مکانیسم موسیقیایی ملموس و موتیف‌محور اثر‌گذار در صامت‌های ارزشمند سینما استفاده می‌کند. شایان توجه است که «موروزکو» به‌عنوان یکی از معدود فیلم‌های فانتزی_کلاسیک دهه ۱۹۲۰ شوروی و اولین فیلم‌های ترسناک-فولکلوریک این کشور، ارزشی بسیار دارد و حس اساطیری و فولکلوریک آن را به‌خوبی منتقل می‌کند.

Bride of Deimos 1988

شناخته‌شده‌ترین آثار بصری اساطیری برگرفته از اسطوره شناسی یونانی است و به راستی که مرجع ادبیات، هنر، علوم خفیه و آیین‌های راز ورز همگی از اسطوره شناسی آن نشئت گرفته‌اند. Bride of Deimos 1988 یکی از آن آثار کلاسیکی است که نمیتوان به سادگی از کنار آن عبور کرد. آن هم اثری که جز آثار دهه ۹۰ است، آثاری که دقت فضایی و از همه مهمتر در آن‌ها هنر دست به کار رفته. آن موقع نه خبری از CGI بود و نه تکنولوژی‌های بصری قوی، و همین است که اینجور آثار را ارزشمند می‌کند. Bride of Deimos یک فانتزی تاریک که روایت عشق بین محارم، خواهر و برادری دوقلو، یعنی ونوس و دیموس را به تصویر می‌کشد. در این داستان که بصورت خلاقانه از اساطیر یونانی الهام‌گرفته، تبعید این دو Deity از میان المپ‌نشینان، آلام این دو مجنون را فراهم می‌آورد. Bride of Deimos دارای لحن و فضایی حماسی است که فیلم را با داستان‌های اساطیری هم‌تراز می‌سازد.

A Monster Calls 2016

A Monster Calls 2016 یکی از نمونه‌های اعجاب‌انگیز و قدر‌ندیده است که جزو باید‌های تماشای لیست فانتزی و اساطیری است. این فیلم بررسی تأمل‌برانگیزی در روان شخصیتی ارائه می‌دهد و فریادی سر می‌دهد و به یادمان می‌آورد که در این بی‌کرانی، آثاری هم هستند که محدود به ژانر و عصر پر‌شده از نمایشات ماسمالی‌شده نیستند و چیزی را به بیننده عرضه می‌کنند که هر موقع بیننده به یادش می‌افتد، لبخندی بر گوشه‌ی لبش پدیدار می‌شود.

موجودیت ماورایی فیلم به مثابه یک راهنمای اسطوره‌ای عمل می‌کند که کانر اومالی را در سفری روان‌شناختی و پند‌آموز هدایت می‌کند؛ طوری که پادآفراه آن پخته‌تر شدن کانر و پذیرش شرایط زندگی را در بر‌بگیرد. فیلم به شدت از ساختارها و مضامین اساطیری الهام‌گرفته است. داستان فیلم، که ترکیبی از مجیکال_رئالیسم و درام روان‌شناختی است، حول یک موجود ماورایی می‌چرخد که الهام‌گرفته از Green Man سلتی است. این Deity ریشه در شخصیت‌های اسطوره‌ای سلتیک مانند ارواح طبیعت، نگهبانان جنگل، یا موجودات حکیم در فرهنگ‌ سلتیکی دارد. مرد سبز در اساطیر و فولکلور بریتانیا نمادی از طبیعت، چرخه زندگی، و باززایی است که چهره‌ای پوشیده از شاخ و برگ دارد.

Destiny 1921

به یاد ندارم که بازی‌ای درخشان‌تر از بازی برنارد گوتزکه در نقش مرگ دیده باشم. بی‌شک بازی بِنگت ایکروت در فیلم مُهر هفتم به شدت تماشایی بود؛ طوری که در اذهان به خوبی باقی ماند. اما راستش را بخواهید بازی برنارد گوتزکه آنقدر نافذ و گیرا است که دیگر به شخصه فرد دیگری را نمی‌توانم جای شخصیت مرگ تصور کنم. مرگ در اینجا یک نیروی کیهانی است که در قامت یک مرد بلند قدِ مرموز، با ردایی سیاه، و کلاه فدورا با چشمانی نافذ تجسم یافته است.

تقابل عشق و مرگ از عمیق‌ترین مضامین در اسطوره‌شناسی، فسلفه و ادبیات و هنر است، و همیشه مفهومی اسطوره‌ای را در خود داشته است. Destiny یکی از شاهکار‌های سینمای صامت، که ریشه در اساطیر جهانی درباره مرگ، عشق، و سرنوشت دارد. فیلم ساختاری اپیزودیک دارد، که به دلیل جلوه‌های بصری خیره‌کننده، سبک اکسپرسیونیستی، و پرداختن به مضامین فلسفی_اسطوره‌ای تاثیری شگرف، بر کارگردانان بزرگی چون اینگمار برگمان گذاشت.

Nalujuk Night 2021

فیلمNalujuk Night 2021 مستندی کوتاه به کارگردانی جنی ویلیامز، فیلم‌ساز اینوک، است که سنت سالانه «شب نالوجوک» که ریشه در فرهنگ اینوئیت و تاریخچه جامعه هبرون دارد را به تصویر می‌کشد. این سنت هر ششم ژانویه برگزار می‌شود و شامل آیینی است که نالوجیت، موجوداتی ترسناک با لباس‌های پاره و پوست حیوانات، از سمت یخ‌های قطب ظاهر شده، کودکان خوب را پاداش داده و کودکان بد را تعقیب و تنبیه می‌کنند، و با این کار نظم اجتماعی را تقویت می‌کنند. این آیین ترکیبی از ترس و شادی است و به‌عنوان بخشی از اساطیر و سنت‌های شفاهی اینوئیت شناخته می‌شود.

Harvey 1950

Harvey یکی از آن فیلم‌های زیر‌خاکی است که دلم میخواهد به خیابان بروم و مانند دیوانه‌ها فریاد بزنم که این فیلم را تماشا کنید. داستان مردی خوش‌مشرب، به نام الوود، که بخاطر رفاقت با موجودیتی ماورایی، از سوی جامعه طرد‌شده، اما در نهایت دیگران را با خوش‌مشربی‌اش تحت تاثیر قرار می‌دهد، یکی از آن دست فیلم‌هایی است که بدون اغراق شاید نمونه‌ی آن را نتوانید جایی پیدا کنید. Harvey به‌طور مستقیم از اساطیر سلتیک الهام گرفته است. پوکا (púca)، موجودی تغییرشکل‌دهنده است که در فولکلور ایرلندی و سلتیک به‌عنوان یک انتیتی ناتو اما اغلب بی‌ضرر شناخته می‌شود. پوکاها موجوداتی هستند که می‌توانند به شکل حیوانات ظاهر شوند و با انسان‌ها تعامل کنند.

Harpya 1979

Harpya 1979 یک کمدی سیاه سورئالیسم و روانشناختی است که با الهام از اساطیر یونانی، موجودی اساطیری به نام هارپی را به تصویر می‌کشد. هارپی‌ها انتیتی‌هایی عجیب‌الخلقه هستند، که صورت یک پیرزن و بدن یک پرنده را دارند و دارای هیبتی وحشتناک هستند. این فیلم کوتاه، زندگی مردی را روایت می‌کند که هنگام قدم زدن در شب، هارپی‌ای را از دست مهاجمی نجات می‌دهد و او را به خانه‌اش می‌برد. اما این موجود اسطوره‌ای به‌تدریج زندگی مرد را تحت کنترل می‌گیرد و در نهایت، هویت و اراده‌اش را می‌بلعد. کارگردان با ترکیب لایواکشن و انیمیشن اثری نوآورانه را خلق کرده که بار روان‌شناختی و معنایی سنگینی را یدک می‌کشد.

Fantastic Planet 1973

یک انیمیشن مفهومی که با استفاده از نمادپردازی و تمثیل‌های عمیق، در بطن اثر به مفاهیم اساطیر کیهانی می‌پردازد. در Fantastic Planet 1979 انسان‌ها در تعامل با موجوداتی خدا‌گونه یا موجودات برتر قرار می‌گیرند و با کسب آگاهی و دانش به سمت متمدن‌شدن و خارج‌شدن از خوی حیوانی پیش می‌روند، که خود بازتابی از چرخه خلقت و روند تکامل است. این انیمیشن با سبک خلاقانه و نامرسوم کات_اوت، همراه با موسیقی سایکدلیک جهانی فرا‌ادراکی و مفهومی به وجود آورده که تماشای آن تجربه‌ای خاص را به ارمغان می‌آورد. اغلب اوقات از آثار سورئال و مفهومی که چه بسا مضامین سنگینی را در خود جای داده‌اند، برداشت‌های متفاوتی می‌شود. اما انیمیشن Fantastic Planet 1979 با وجود طراحی‌های سورئال، و خلق فضایی سایکدلیک، پیام‌هایی از تمدن‌های پیشین باستانی و کیهانی __خلقت انسان، نمایش موجودات ماورایی__ را در خود قرار داده، و همین خط‌مشی اصلی این انیمیشن اسطوره‌گون است.

Son of the White Mare 1981

انیمیشن Son of the White Mare1981 به کارگردانی مارسل یانکوویچ، یکی از آثار برجسته و منحصربه‌فرد در تاریخ انیمیشن است که با الهام از اسطوره‌ها و فولکاور مجارستان، تجربه‌ی بصری و معنوی بی‌نظیری را ارائه می‌دهد.

این فیلم به‌طور مستقیم بر پایه اسطوره‌ها و فولکلور مجارستان، هون‌ها و آوارها ساخته‌شده است. داستان فیلم از شعر روایی Fehérlófia اثر لاسلو آرانی الهام‌گرفته‌شده، و مفاهیمی چون قهرمانان اسطوره‌ای، موجودات ماورایی، سفر به جهان زیرین و نبرد با اژدهایان را در بر می‌گیرد. شخصیت اصلی، فانیوو، پسر یک مادیان سفید است که با قدرتی فراانسانی، مأموریت دارد تا سه شاهدخت را از چنگال اژدهایان نجات دهد و نظم را به جهان بازگرداند.