نقدها و نمرات فصل اول سریال Ransom Canyon – موبوگیم

سریال Ransom Canyon جدیدترین اثر سرویس آنلاین نتفلیکس است که نمرات متوسطی از منتقدان گرفته است.

سریال Ransom Canyon یک درام عاشقانه و وسترن است که در تاریخ ۱۷ آوریل ۲۰۲۵ توسط نتفلیکس منتشر شده است. این سریال بر اساس مجموعه رمان‌های جودی توماس ساخته شده و توسط آپریل بلر توسعه یافته است. داستان در تگزاس جریان دارد و به زندگی سه خانواده مزرعه‌دار می‌پردازد که درگیر رقابت‌های خانوادگی، عشق‌های پیچیده و تهدیدهای خارجی هستند.​

تاکنون در وب سایت راتن تومیتوز ۱۱ نقد برای فصل اول سریال Ransom Canyon منتشر شده که امتیاز ۵۵ درصد را برای آن به همراه داشته است. در وب سایت متاکریتیک نیز امتیاز ۵۶ از صد برای این فیلم به ثبت رسیده که بر اساس ۹ نقد منتشر شده برای آن در این وب سایت است. در ادامه نظر منتقدان درباره این سریال را مشاهده می‌کنید.

نظر منتقدان درباره سریال Ransom Canyon

• راتن تومیتوز | ۱۱ نقد – امتیاز ۵۵۴ درصد
• متاکریتیک | ۹ نقد – امتیاز ۵۶ از صد

«۹۰/۱۰۰ Collider | منتقد: مگان ویک»

سریال Ransom Canyon در بسیاری از جنبه‌ها بهترین چیزی است که می‌تواند ارائه دهد. بازیگری قوی در تمام بخش‌ها وجود دارد، از نظر تصویری زیباست و مهم‌تر از همه، این امکان را به بینندگان می‌دهد که برای یک ساعت از دنیای واقعی به دنیای دیگری فرار کنند و از آن لذت ببرند.

«۸۰/۱۰۰ Variety | منتقد: آرمیده تینوبو»

سریال Ransom Canyon هیچ چیز جدیدی به بینندگان ارائه نمی‌دهد که قبلاً در تلویزیون دیده یا در صفحات یک رمان عاشقانه تجربه نکرده باشند. با این حال، همین موضوع است که آن را به یک تجربه تماشای لذت‌بخش تبدیل می‌کند.

«۷۰/۱۰۰ Decider | منتقد: جول کلر»

هیچ‌کس سریال Ransom Canyon را با یک سریال با اعتبار بالا اشتباه نمی‌گیرد. اما قطعاً تماشای این سریال یک لذت گناه‌آلود و آبکی است که با بازی‌های جاش دوهامل و مینکا کلی همراه شده که شما را وادار می‌کند بخواهید هر دو شخصیت آن‌ها به آنچه می‌خواهند برسند.

«۵۰/۱۰۰ The A.V. Club | منتقد: مریدیت هابز کونس»

شاید آنچه برای مخاطبان هدف سریال Ransom Canyon اهمیت دارد، فقط همان عناصر احساسی و فضاسازی دلنشین آن باشد. حتی اگر متوجه مضامینی شوند که در طول سریال طنین‌انداز هستند، مثل نمایش‌های مشکوک از قومیت‌ها یا نگاه ایستای جنسیتی؛ شاید بتوانند این مسائل را نادیده بگیرند، آن هم در حالی که دارند زنی را تماشا می‌کنند که تقریباً به همه‌چیز دست یافته، فقط اگر یک مرد افسرده و بی‌حال ارزش او را درک می‌کرد. اما این موضوع چیزی از حس دلسردکننده‌اش کم نمی‌کند.

«۴۰/۱۰۰ The Telegraph | منتقد: اد پاور»

علاقه‌مندان به ژانر عاشقانه احتمالاً از آن لذت خواهند برد. اما بقیه ممکن است با خودشان فکر کنند که نکند دارند یک کمدی تماشا می‌کنند که صدای خنده پس‌زمینه‌اش را در جای نامناسبی قرار داده است! دیالوگ‌ها اغلب آن‌قدر خنده‌دار هستند که ممکن است آدم را بلند به خنده بیندازند.

«۴۰/۱۰۰ The Hollywood Reporter | منتقد: انجی هان»

این سریال بدون ویژگی و کلیشه‌ای است و خوشحال می‌شود که فقط بخشی از توجه شما را به خودش جلب کند، در حالی که بیشتر حواستان جای دیگری است. البته این الزاماً نکته‌ای کاملاً منفی نیست یا حداقل برای همه این‌طور نیست؛ گاهی سریال‌هایی که در پس‌زمینه پخش می‌شوند هم جایگاهی در رژیم متنوع تماشای تلویزیونی دارند. اما هرچه بیشتر و دقیق‌تر به تماشایش بنشینید، تجربه‌ای خسته‌کننده و ملال‌آور خواهد شد.